Op zaterdag 21 mei staat de Stelling van Amsterdam Rally gepland.
We vonden deze rally vorig jaar een prettige rijrally met een enthousiaste organisatie die ons een week voor de start hielp herinneren dat we nog niet betaald hadden. Altijd fijn zo'n organisatie en blijkbaar kent men je dan want dit jaar worden we op de parkeerplaats al hartelijk begroet door de organisatie. Mijn vrouw krijgt drie zoenen en ik, gelukkig, alleen een hand.
Na het gebruikelijke stickers plakken en kopje koffie is het tijd voor de korte instructie die door de uitzetter Joep Wanders gegeven wordt. De zaal is goed gevuld, blijkbaar is er nog steeds behoefte om bij te leren. Na deze instructies gaan we kijken hoe de sportklasse van start gaat. Het is altijd een zenuwachtig heen en weer geren door verschillende navigatoren die hun auto zoeken. Na de sport mogen wij van start en mag mijn navigatrice zenuwachtig heen en weer lopen en op zoek naar ons autootje. Er starten twee auto's per minuut, dus de documenten moeten snel afgehandeld worden, want je wilt niet nu al achterstand oplopen.
We beginnen met een stukje bol-pijl om er in te komen. Wel opletten want we moeten bij bol-pijl deze keer de langste route nemen. Na deze aanlooproute gaan we verder met grensbenadering. Dit vormt geen problemen en de route is prachtig. Hierna gaan we verder met pijlen-kortste-route en dit gaat op zich ook goed. Wel gaan we even de fout in bij een overgang van de ene naar de andere kaart. Op de eerste kaart staat duidelijk 'na pijl 3 verder op de volgende kaart'. Als instinker staat ook pijl 4 op deze kaart. Op de volgende kaart staan pijl 3 en 4 ook, maar pijl 4 is anders, waardoor je een klein stukje moet omrijden. We trappen er mooi in, maar kunnen deze fout nog herstellen zonder een verkeerd bordje te noteren. Aan het eind van dit traject worden we getrakteerd op een kopje verse koffie die ter plekke gemaakt wordt bij een koffiekar. Erg lekker en even kunnen we ontspannen, hoewel de parkeerplaats niet echt berekend is op zo veel auto's. Na de koffie gaan we weer verder met pijlen-kortste-route gevolgd door punten vrije route. Alleen bij de overgang van de ene kaart op de andere kaart moeten we even op letten, maar voor de rest geen problemen. Gelukkig heeft de uitzetter geen foefjes uitgehaald bij punten vrije route zoals bordjes buiten de straal van 50 meter zetten. En zo komen we bij de lunch. Ja Wilfred, ook deze lunch is weer prima verzorgt met een kopje soep, de bijna verplichte kroket en andere broodjes.
Na de lunch gaan we weer verder met ingetekende lijn met barricades, kortweg baril, over een industrieterrein. Hier zien we een weg die onder tekst op de kaart loopt over het hoofd en pakken zo een foute letter op. De baril gaat over in pijlen-kortste-route en hier berekenen we de kortste route een paar keer niet goed. Maar de route blijft verassend mooi en het tempo zit er goed in. De mini rijd overigens na de motorrevisie steeds beter en het is een genot om in te rijden en het gorgelend geluid van het open lucht filter stoort niet. Tijdens de pijle-kortste-route zien we een klein uitwasje aan de pijl. Volgens ons moeten we over het erf van een boerderij. Heel ongebruikelijk en we staan te twijfelen. Maar dan zien we iemand van de organsiatie en dan vertrouwen we het wel. Op het erf staan een jongetje en een meisje met blokjes kaas die we mogen proeven. Erg leuk en de kaas smaakt prima. Bijna vergeten we de 'K' op te schijven, maar daar helpen de kinderen ons mee. De boerin komt ook nog even kijken, want die vindt dat wel leuk dat er een echte mini over haar erf rijd. Met een volle mond gaan we weer verder. Een leuke onderbreking vinden we, hoe kom je er op. Na dit deel krijgen we weer bol-pijl en hier gaat het fout. De situaties volgen elkaar op, maar dan komen we niet meer de goede situatie tegen. We rijden wat rondjes en komen een situatie tegen die in het routeboek staat en we besluiten die te nemen. Zo komen we wel bij de TC, maar wel fout natuurlijk, want we hadden gewoon rechtdoor moeten rijden totdat we de juiste situatie tegenkomen.
Na deze fout worden we getrakteerd op een testje. Over een bouwterrein mogen we ons helemaal uitleven, heerlijk en de extra pk's van de gereviseerde motor komen nu goed tot zijn recht. Na de test worden we getrakteerd op een patatje. Volgens mij gebruik ik het woord trakteren veel in dit verslag, maar dat is de rally ook: een traktatie. De route is verrassend mooi en de organisatie heeft alles uit de kast gehaald om het de deelnemers naar hun zijn te maken. En dat lukt wat ons betreft prima.
Na dit testje gaan we verder met bol-pijl, weet u nog: de langste route nemen, en dat doen we dus fout. Stom, maar het is niet anders. Dan nog een stukje ingetekende lijn met barricades en dan komen we bij de finish. Hier mogen we nog even een sprintje trekken en krijgen we, als we het goed doen, een lootje voor de loterij met een prijs van de sponsor. En zo komen we bij de finish.
Dan is het napraten en wachten op het diner wat ook weer voortreffelijk smaakt. Was er dan helemaal niets aan te merken op de rally? Nee, eigenlijk niet maar wel op enkele deelnemers. Ik irriteerde me vooral aan een witte Alfa die op de meest smalle wegen in moest halen en zo andere weggebruikers in gevaar bracht. Onverantwoord en blijkbaar beseft die bestuurder niet helemaal dat zijn rijgedrag schadelijk is voor de organisatie en wellicht voor de te organiseren rally volgend jaar. Hopelijk krijgt de organisatie wel weer toestemming van de gemeentes, ondanks dit onbeschofte rijgedrag, want wij willen zeker deze rally volgend jaar ook rijden. Een topevenement!!
Oh ja, bijna vergeten: we zijn uiteindelijk 9e geworden. De hele dag verwent worden en nog in de top-10 eindigen ook, wat wil een mens nog meer?
Richard en Margriet Faas
Classic Rally Team Faas
