•  

    Verslag van de Rally van de Grensstreek, 10 en 11 oktober 2020

    Het was ergens halverwege de eerste Corona-golf dat Jacqueline Zuiderwijk en Jürgen Donders besloten om dit jaar mee te doen aan de Rally van de Grensstreek, die als gevolg van de Corona-maatregelen eerder dit jaar was verschoven naar het najaar. Zij gingen er van uit dat ze dan wel weer rally’s konden rijden volgens ‘het nieuwe normaal’. Zij rijden zo ongeveer ieder weekend wel een rally, en het weekend van 10 en 11 oktober was nog leeg.

    Fred Hak had samen met Herman van Oldenmark al eerder ingeschreven, zij hadden immers hun eerste plaats van de vorige editie te verdedigen.

    Nadat we het hele voorjaar geen rally’s in groepsverband hebben kunnen rijden, konden we begin september weer los. Inmiddels hebben Jacqueline en Jürgen alweer aardig wat rally’s achter de rug, voor Fred en Herman was het de eerste rally na hun deelname aan de Heavy New Years Drive begin januari… Echter…. het aantal coronabesmettingen begon eind september weer op te lopen en precies twee weken voor de Rally van de Grensstreek hielden Rutte c.s. weer hun persconferentie. De boodschap was dat we weer strenger en strikter de maatregelen moesten toepassen én dat de stijgende trend van het aantal besmettingen dan weer zou afvlakken.

    Organisator Eric Klunder zat natuurlijk behoorlijk in dubio… wat te doen? Maar gezien de verwachtingen besloot hij om ervoor te gaan. Het routedeel door België werd verplaatst naar Nederlands grondgebied, het aantal deelnemende equipes werd beperkt tot 60 en Eric ging in overleg met het hotel en de lunchlocaties. Hij nam zelfs contact op met de vergunningenverstrekkers en de veiligheidsregio. Daarmee ontwikkelde hij plannen om de rally geheel corona-proof door te laten gaan. En daaraan gaven alle instanties hun toestemming. De handhavers in de regio zouden wel extra op ons letten, maar de rally kon doorgaan.

    De laatste week voorafgaand aan de rally bleken de verwachtingen van de overheid niet uit te komen. Integendeel… het aantal coronabesmettingen bleef maar toenemen. Toen wij dus afreisden naar Leende, waren we wel benieuwd of het allemaal wel verantwoord zou verlopen. We namen ons voor om het evenement te verlaten en eerder naar huis te gaan als wij het onverantwoord zouden vinden.

    Maar we zijn gebleven tot en met de prijsuitreiking op zondag aan het einde van de middag. Eric en zijn steun en toeverlaat Miriam van der Kolk hadden het immers perfect voor elkaar: er werd in groepen en binnen vastgestelde tijdsblokken gedineerd en ontbeten en bij de lunch mocht je maar met een maximum aantal personen tegelijkertijd in de lunchzaal aanwezig zijn. Dat betekende inderdaad wat minder sociale contacten en wat sneller eten, maar het was ook op afstand nog steeds erg gezellig en je hoefde ook niet te haasten. En ’s avonds na het diner? Je kon een drankje nemen in een grote zaal, maar wel met maximaal twee personen aan een tafeltje en met voldoende tussenruimte tussen de tafels. En voor 10 uur stopte ook dit vermaak en ging iedereen naar de kamer. En we gaan hier echt niet verkondigen dat iedereen zich ook daadwerkelijk keurig aan al die afspraken heeft gehouden. Natuurlijk zijn er altijd wel enkele individuen die de maatregelen wat minder strak blijven hanteren, maar dat kom je ook in de supermarkt nog steeds tegen. Al met al heeft het gros van de deelnemers keurig meegewerkt aan het naleven van de gemaakte afspraken. En de handhavers zijn ook daadwerkelijk komen controleren en hebben niet ingegrepen.

    1 daf

    En wat betreft de rally zelf? Ook daarin heeft Eric zich overtroffen, zeker op dag 1. Dat deel van de rally was al maandenlang klaar en zat prima in elkaar. We reden op 1 op 100.000 kaarten waarop weinig details te zien waren. Het hielp ook wel als je de manier van uitzetten van Eric kent: geen geneuzel, geen kaartmanipulaties en geen foutcontroles (in ieder geval niet in deze rally). Wel verborgen wegen onder het cirkeltje dat altijd wordt geplaatst rondom een punt om die beter te kunnen vinden op de kaart. Je moest erg goed kijken of er misschien een kortere route te vinden was onder één van de door Eric op de kaart aangebrachte tekens. En mede door dergelijke acties ontstond al direct na de eerste ochtend een goed klassement. In de Expertklasse stonden Fred en Herman op 1, Bart den Hartog en Roy Roosen op 2 en Jacqueline en Jürgen op 3. En er was geen enkele neutralisatie door een uitzettersfout.

    1 test

    De tweede dag zat ook goed in elkaar, maar die routes waren pas één week gereed. Het gevolg: we hadden over het algemeen meer tijd en dus stond er voor iedere TC een rijtje auto’s te wachten en hadden we genoeg tijd om in te tekenen en te genieten van de mooie omgeving. De ochtend was niet Fred’s feestje: hij bleek samen met Herman in de ochtend twee controles te hebben gemist, waardoor ze in het klassement zakten naar de derde plaats. Het verschil tussen Jacqueline en Jürgen met Bart en Roy was nog steeds exact één controle.

    En dus gingen we goed gemutst en tot op het bot gemotiveerd de middag in. Wederom allemaal goed te doen, tot de laatste kaart…. En dat was er weer één die al maanden klaar was en waarop Eric een nieuw systeem introduceerde. Je kreeg een kaart met twaalf punten die allemaal een bepaalde waarde hadden: van 5, 10 of 15 punten. Drie daarvan waren rood en die waren verplicht om aan te doen, uit de andere negen kon je een keuze maken. Zolang je maar zorgde dat je aan het eind van deze etappe exact 70 punten had verzameld. Er was ook één punt waarvan de beloning in aantal punten niet bekend was, wie durfde die aan te doen? We kregen die kaart al op zaterdagavond, zodat we een strategie konden bepalen.

    Jürgen en Jacqueline kozen in eerste instantie de volgende strategie: gaan voor zekerheid en dus het ‘verrassingspunt’ overslaan. Maar later bedachten ze dat dat punt waarschijnlijk een beloning zou opleveren en dat je daardoor minder punten hoefde aan te doen om aan het totaal van 70 te komen. Dat werd dus hun strategie en zo kozen ze welke punten ze zouden aandoen. En mocht het ‘verrassingspunt’ te weinig punten opleveren, dan lagen er nog twee alternatieve punten achter de hand. Zo bedacht, zo gedaan.

    Tot dat…. Er een weg niet begaanbaar bleek te zijn. Die was afgesloten voor alle verkeer door bouwwerkzaamheden. Wat nu? Via kleine weggetjes door het bos, of helemaal terug rijden over minder risicovolle wegen, maar dan reed je veel meer kilometers. 1 paintballJürgen en Jacqueline namen het risico, ‘no guts no glory’ dachten ze en gingen het bos in. Totdat er na twaalf minuten rijden nog maar één keuze was: terug en toch via de minder risicovolle wegen en met veel meer kilometers alsnog de benodigde punten gaan verzamelen. Dus stress, dus tijdnood en dus strategie aanpassen. Het ‘verrassingspunt’ niet meer aandoen en voor de meer zekere punten gaan. Gelukkig maakte een stuk snelweg een beetje tijd goed. 70 punten verzameld en met nog 10 seconden op de klok net binnen de tijd.

    Fred en Herman hadden een andere strategie: het verrassingspunt laten voor wat het was en via de reguliere punten het vereiste totaal van 70 pakken. En niet via het bos! Omdat je de kaart op zaterdagavond al kreeg, had Fred via Google Maps al gezien dat de weg waar Jürgen en Jacqueline de mist ingingen, wegens werkzaamheden afgesloten was. Dat punt sloegen ze dus wijselijk over. Geen stress, geen tijdnood en 10 minuten te vroeg bij de finish.

    Daar bleek dat Bart en Roy één controle hadden ‘gemist’ – dat wil zeggen, ze hadden een B geschreven terwijl er een R had gestaan. Zowel Jürgen en Jacqueline als Herman en Fred hadden die fout ook bijna gemaakt maar door nogmaals goed te kijken hadden zij toch echt een R gezien en geschreven. Maar dat betekende: een ex aequo eerste plaats voor Roy en Bart en Jacqueline en Jürgen. Dat gaf een goed gevoel voor alle strijd die ze met name op het laatste stuk hadden geleverd. En de ex-aequo was een lastige: zelfde aantal controles gemist, beiden 1 minuut tijdstraf, beiden het testje binnen de bogey-tijd afgelegd én beiden met een auto uit 1971. Helaas voor Jacqueline en Jürgen werd uiteindelijk de beruchte ‘R’ die door velen als een ‘B’ was aangezien, geneutraliseerd, waardoor Bart en Roy er alsnog vandoor gingen met de eerste prijs en Jacqueline en Jürgen met de tweede. Fred en Herman waren de middag verder ook goed doorgekomen en eindigden op de derde plaats.

    Rond 17:30 was de prijsuitreiking achter de rug en ging iedereen, na een groot applaus voor Eric en Miriam, huiswaarts met een tevreden gevoel.

     

    En voor diegenen die zich nu afvragen wat het ‘verrassingspunt’ opleverde? Twee muntjes voor een gratis drankje, maar geen enkele waarde om aan het totaal van 70 punten te komen… Jürgen zou woest zijn geweest, maar gelukkig heeft een afgesloten weg dat voorkomen.

    Aan iedereen die heeft meegedaan aan de rally, aan de organisatoren, aan de start en lunchlocaties én aan de autoriteiten die een oogje in het zeil hielden zeggen wij dank. Dank voor het mooie evenement waar wij van hebben genoten. Maar dit was waarschijnlijk voorlopig de laatste gezien niet alleen de huidige ontwikkelingen, maar zeker ook vanwege de publieke opinie. En dat begrijpen we ook allemaal.

    Hopelijk duurt dit allemaal niet lang meer en kunnen we in 2021 wederom met een nieuw seizoen zonder ellende van start gaan.

    Jürgen Donders en Fred Hak

  •  

    De equipe Roy Roosen - Bart den Hartog hebben de Rally van de Grensstreek gewonnen. Daan en Jord van der Vliet wonnen de Sportklasse en Denis en Marjolein Scholten de Tourklasse. Namens de redactie van RallyNews onze felicitaties aan de winnaars.

    Slechts 52 equipes verschenen aan de start, wat waarschijnlijk te wijten was aan Covid-19. Alhoewel de organisator conform de huidige RIVM-regels, volgens de deelnemers, alles goed geregeld had kunnen we ons toch afvragen of het in deze tijd verantwoord is om een rally te organiseren. Het is daarom dat, de afgelopen en komende weken, veel organisatoren hun evenement hebben geannuleerd dan wel uitgesteld in verband met de pandemie. Ook op de social media zijn er dit weekend de nodige discussies over dit onderwerp gevoerd. 

    Klik hier voor de volledige uitslag.

     

     

  •  

    De Rally van de Grensstreek is gewonnen door de equipe Jacqueline Zuiderwijk en Jürgen Donders. De Sportklasse door equipe Marie-José Hermans en Jeroen Pepplinkhuizen en in de Tourklasse ging P1 naar de equipe Arie van Hamburg en Hans v d Heijden. Proficiaat aan alle prijswinnaars.

    prijswinnaars

    nr46 

    P St# Equipe   S1 S2 S4 S4 TOT
        EXPERTKLASSE            
    1 22 Jacqueline Zuiderwijk & Jürgen Donders   108 0 0 50 158
    2 4 Peter Römer & Brigit Römer-Menken   106 200 100 100 506
    3 7 Clément Eijffinger & Ton Drost   265 190 150 60 665
        SPORTKLASSE            
    1 2 Marie-José Hermans & Jeroen Pepplinkhuizen   114 0 50 110 274
    2 61 Eugene van den Berg & Evert Jan van den Berg   101 30 100 50 281
    3 44 Willem Kok & Eeuwe Kooi   105 0 100 90 295
        TOURKLASSE            
    1 15 Arie van Hamburg & Hans v d Heijden   58 100 10 0 168
    2 49 Bas van Helden & Paul Kuipers   108 110 0 0 218
    3 39 Wilfred Koopmans & Bram Koopmans   125 170 0 0 295

     

    nr30

    De start en finish waren bij het Fletcher hotel Willibrordhaeghe in Deurne. 

    Binnenkort een verslag van Brigit Römer, die zich spontaan heeft aangemeld om de pen ter hand te nemen.

    Klik hier voor de volledige uitslag.

    Door een langdurige lokale storing van Ziggo konden wij deze pagima niet eerder publiceren. Onze excuses hiervoor.

    tc

    nr47

    Foto's van Niko Bloemendal - Klik hier voor alle foto's van Niko, ook om te bestellen.

     

     

  • Twee dagen rijden en genieten in de Grensstreek

    Op vrijdagmiddag vertrekken wij richting Deurne, waar zaterdag de Rally van de Grensstreek van start gaat. De combi Rutte-de Jonge maakte de aanloop naar de rally spannend. Zou het vanwege de coronamaatregelen wel doorgaan? Gelukkig kregen we de bevestiging dat dit met een geldige QR-code het geval was. De start zou alleen een uurtje eerder zijn, maar dat mag de pret niet drukken.

    In Zaltbommel maakten we onze eerste stop om heerlijk te dineren met onze rallyvrienden Jacqueline Zuiderwijk en Jürgen Donders. Tegen 21 uur arriveerden wij in het Fletcher Kloosterhotel Willibrordhaeghe, zoals de naam al doet vermoeden een voormalig klooster. Er heerst bij aankomst ook een kloosterachtige rust. Logisch want het restaurant en de bar zijn op dat tijdstip vanwege Corona al gesloten. We drinken nog een drankje op de kamer en kunnen een goede nacht maken om de volgende ochtend uitgerust van start te gaan.

    Zaterdag is de route uitgezet door meervoudig Grensstreek winnaar Fred Hak. kaartwegWe mogen 10 minuten voor onze starttijd het routeboek halen, zodat we het eerste traject rustig kunnen intekenen. Dat is altijd prettig. Wij beginnen om 09.06 uur met Pijlen Kortste route en hadden 30 seconden later al alerter moeten zijn. Op de kaart staat bij TC1 een cirkel tc1die aangeeft dat de kaartsituatie kan afwijken van de werkelijkheid. Daardoor zijn we in slaap gesust en rijden nietsvermoedend de doorgaande (niet kaart)weg en missen de letter Z.
    Gelukkig merken we wél dat de aansluiting naar pijl 1 niet te rijden is en dat we een omrijroute moeten construeren waarbij we de letters A, D en F ophalen (zie afbeelding links). Binnen 10 minuten na de start is er niemand in de Expertklasse meer foutloos!

    Het viaduct onder pijl 4 loopt in werkelijkheid met een bocht naar links en staat zo niet op de kaart, dus ook daar moeten we omrijden. Altijd fijn om de beloning in de vorm van een letter te vinden. We denken een verlegde weg te zien in pijl 5, maar rijden helaas voor de kat z’n staart een omrijroute. We komen toch nog net op tijd bij de TC. Ik had gezien dat etappe 2 een regularity bevatte, die ik gelukkig al ingetekend had. Alleen de route direct na TC1 had ik verkeerd ingetekend, waardoor we een omrijroute missen. Bij de regularity is het goed opletten dat je wegen slechts in één richting rijdt. Het gaat lekker en we blijken slechts 6 strafseconden te hebben.

    Traject 3 bestaat uit een grensbenadering waar het goed opletten is op kleine driehoekjes en wegen heel vlak langs de grenslijn. We moesten af en toe even zoeken, maar al met al was dit traject prima te doen.
    Daarna volgt een traject met Pijlen Kortste Route met Barricades. Bij pijl 5 zien we ‘licht’ vlak voor de barricade, dus we rijden de pijl tot aan de barricade en willen links, links om de route na de barricade op te pakken. De eerste weg links kunnen we niet in omdat er wegwerkzaamheden zijn.krt3 Dus even omrijden en gelukkig kunnen we verderop de route wel oppakken. Maar aan het einde van de weg stuiten we op een rood wit (tijdelijk) hek, waarvoor ook nog eens een auto midden op de weg geparkeerd staat. Equipe Eijffinger/Drost staat daar ook te dubben. Peter stapt uit en schuift het hek weg, zodat we erlangs kunnen. Een nuttige actie waar de equipes achter ons ook baat bij hebben. Inmiddels was ons wel duidelijk dat dit niet de bedoeling was van de uitzetter en het kost ons helaas veel tijd. Achteraf bleek dat het barricadestreepje iets te dun op de kaart was gezet. Er had dus geen ‘licht’ had moeten zijn. De tijdstraf op dit traject wordt geneutraliseerd. Bij de lunch blijkt dat we de ochtend meer dan prima doorstaan hebben, want we staan eerste. En dat met 1 op 100 ANWB- kaarten, die ons (of eigenlijk mij) niet zo goed liggen. De lunch is slechts een half uur en voor ons nog korter door de verloren tijd, maar gelukkig kunnen we toch met een goed gevulde maag aan de middag beginnen.

    We rijden het systeem Punten Vrije Route. Bij punt 4 noteren we de F, terwijl we weten dat deze niet op de goede plaats staat. We zoeken nog door (net niet ver genoeg) en concluderen dat de F verkeerd is weggezet. In de RvdG zitten immers geen foutletters. Dat was niet zo slim bedacht, want het bleek een letter voor een andere klasse te zijn. De M die iets verder wél op de juiste plaats staat, missen we helaas. Geen straf voor de foute, maar wel voor de gemiste letter. Het is bij dit systeem toch vaak lastig het juiste plekje van het punt te vinden, dus dit traject verspillen we tijd en die is duur in deze rally. Vijf minuten tijd staat gelijk aan 1 letter.

    krt4Van TC6 naar TC 7 weer een grensbenadering, waar we vol in de brugconstructie tuinen (zie uitleg hiernaast). Je moet het weer een keer fout doen om eraan te denken. Jürgen Donders heeft hierover een uitgebreid artikel geschreven in het laatste DHRC-magazine. De moeite waard om te lezen. 

    Je moet tot het bittere eind scherp zijn, want uitzetter Fred Hak had nog een mooie val bedacht als uitsmijter van dag 1 (zie afbeelding rechts). krt5Je wilt bij de rotonde schuin rechts richting de parking van het hotel, maar deze weg is er niet. Als je vervolgens op de parking komt, zie je de laatste stempel hangen (roze stipje). Als je het opname punt juist bedacht hebt (blauwe stipje) dan moet je dus een extra rondje over de parking rijden. Wie dacht slim te zijn en het stempel twee keer te zetten, kwam bedrogen uit. Als je het rondje keurig rijdt, kom je namelijk ook nog de letter Z tegen. Je moet dus eindigen met F, Z, F.
    Het welverdiende biertje en wijntje smaakt goed en de rekenkamer levert vlot de tussenstanden. We staan (zeer naar tevredenheid) tweede na Zuiderwijk/Donders en voor Eijffinger/Drost. In de Sportklasse leiden Kok/Kooi en in de Tourklasse Hamburg/vd Heijden.
    Na het gezellige en prima verzorgde diner gaat iedereen om 20 uur naar de kamer, zodat er een goede nachtrust gepakt kan worden voor dag 2.

    Dag 2 is van de hand van uitzetter Eric Klunder. Wederom mogen we het routeboek 10 minuten eerder halen en we hebben ook nog eens een neutrale Bol-Pijl van 40 minuten. De navigatoren hebben dus rustig de tijd om de komende trajecten in te tekenen. We beginnen wederom op een 1 op 100 ANWB-kaart. Bij pijl 4 ontdekken we een verlegde weg, waarbij we in eerste instantie een verkeerde omrijroute construeren. Gauw terug om de juiste te rijden en we noteren tevreden de U met de boodschap HK DMP5. Echter als je de kortste route naar pijl 5 construeert, moet je wel zien dat je een stukje tegengesteld rijdt. Daar stinken wij in. Vlak voor TC11 moet je nog even een stukje route ophalen, maar ik zie daar wegen die geel/wit gekleurd zijn en die staan niet in de legenda. Maar gele wegen en witte wegen mag je wèl berijden, dus geel/witte ook. We schakelen over op de niet al te gedetailleerde Belgische 1 op 100 NGI-kaarten die zijn opgeblazen naar 1 op 50. De volgende twee trajecten leveren niet al te veel problemen op, behalve dat we op een N-weg bijna de P missen en even later op een andere N-weg de W helemaal missen. Je verwacht daar eigenlijk ook geen letters. Gelukkig blijkt de W net in het traject Punten Vrije Route te staan, dus daar mazzelen we bij. We komen keurig op tijd bij de lunch aan, een prima salade en warm buffet.

    tr4

    De eerste drie pijlen na de lunch zijn een soort overgangsroute. Bij pijl 4 is het echter goed opletten. Daar moet je de doorgaande weg niet volgen, maar een bospad pakken. We vinden daar geen letter. Da’s raar, dus nog een keer rijden. Dan zien we (nauwelijks zichtbaar in het hoge gras) de letter A. Er zijn nog een paar wegverleggingen, die we niet allemaal herkennen. Het blijft ook lastig om twee dagen lang steeds scherp te blijven, op tijd te nullen en goed te meten. Oefening baart kunst, hopen we! De laatste kaart is weer 1 op 100 ANWB met Pijlen Kortste route met Barricades. Om barricade 1 te omzeilen, bedenken we een route waarbij we een flink stuk aan de andere kant van de snelweg moeten rijden. Hopen dat we dit goed gezien hebben, anders moeten we een eind terug. Gelukkig worden we beloond met twee letters. Op pijl 5 moet je niet met de weg meerijden, maar rechtdoor een onverharde weg volgen. Hier staat de letter P, die aan de linkerkant van de weg stond en in het hoge gras. Het is niet altijd makkelijk om een goede plek te vinden om een letter op te hangen, maar bij deze rally was er echt een aantal letters die duidelijker opgehangen hadden kunnen. Als je een langsrijder mist is dat natuurlijk reuze jammer, want je krijgt dan strafpunten, terwijl je wel de juiste route hebt gereden. Dat is het enige kritiekpuntje dat wij over deze verder geweldige rally hebben. Rond 16 uur zetten we het laatste stempel van de dag, dus we zijn op tijd en voor het donker binnen.
    De rekenkamer verwerkt alle gegevens vlot, zodat de definitieve uitslag redelijk snel bekend is (zie elders op deze site). De winnaars van de Tourklasse zijn Arie van Hamburg en Hans van der Heijden, van de Sporklasse Marie-José Hermans en Jeroen Pepplinkhuizen en de Expertklasse wordt gewonnen door Jacqueline Zuiderwijk en Jürgen Donders.

    Wij zijn zeer tevreden met onze 2e plaats, maar belangrijker: we hebben een heerlijk weekend gehad. De rally zat er goed in elkaar met leuke vallen, het tijdschema was ruim genoeg, waardoor racen niet nodig was en de route door de grensstreek was prachtig. Het zou terecht zijn als er volgend jaar meer equipes meedoen aan deze uitstekend uitgezette en georganiseerde rally. Dus tot (waarschijnlijk) 9 en 10 april 2022!

    Brigit Römer

    peter2

    Foto's van Niko Bloemendal - Klik hier voor alle foto's van Niko, ook om te bestellen.