Het is zaterdag 4 november, rond 9 uur. De parkeerplaats van de Standaert in Standdaarbuiten stroomt langzaam vol. Oldtimer-spotter Daniël van Aert wordt wakker van de ronkende auto’s en komt aansnellen met zijn camera. Het is een prachtig gezicht, een ware tijdmachine: van oudste deelnemende auto (Peugeot 203 uit 1954) tot 2 moderne Amerikaanse EV’s (Mustang E). Ook nog een BMW i8 in M-kleuren, alles bij elkaar een mooi palet aan 46 auto’s. De foto’s van Daniël vind je op de Facebookpagina van Oldtimerliefhebbers.

Iedereen krijgt een hartelijke welkom bij de starttafel en kan meteen terug naar zijn auto om de rallyschilden te bevestigen. De old skool rallyborden, in de bekende gele kleur van de BGR, vinden straks ongetwijfeld hun weg naar de diverse garagemuren. Een paar minuten voor ieders starttijd ontvangen de deelnemers hun routeboek. Uitzetters Pim Vogelaar en Wim Vellekoop dagen de deelnemers direct na de start uit om de ‘viaduct-regel’ toe te passen in het eerste traject met grensbenadering. Er zitten meteen twee ‘valkuilen’ in deze puzzel, iets wat tijdens deze BGR vaker voorkomt. De eerste is of je de viaductregel goed toepast en de tweede of je ook de juiste keerlus rijdt. De kortste keerlus, via een ANWB-paal, zien wij helaas over het hoofd. Een paar kilometer later doorzien we het prachtige tekenwerk van Wim gelukkig wel: de hoofdweg over de dijk is verdwenen ten gunste van een op- en afrit. We rijden in West-Brabant waar deze opritten bekend zijn als aprillen. Er zullen er nog veel volgen vandaag.

Het weer is nog goed. We rijden vanuit Standdaarbuiten via Zevenbergen naar het industriegebied bij Moerdijk. Onder andere in de Nassaupolder (met hoeve Rust Roest) zijn een aantal rode lijnstukken ingetekend. Deze lijnstukken mag je niet opnemen in de routecontructie, maar wel berijden bij een herconstructie. Pim en Wim hebben mooie puzzels bedacht, waarbij het opnamepunt soms via een lange omweg, zoals helemaal rond de Nassaupolder, nog bereikbaar blijft. Op industrieterrein Moerdijk zien we op de kaart een kunstig aangebrachte keerlus rond een zendmast, dicht bij de grenslijn. We worden ‘beloond’ met een controle, echter achteraf blijkt deze fout te zijn. In het nieuwe NRF-reglement is helaas nog niet duidelijk gemaakt of dergelijke keerlussen wel of niet toegestaan zijn. Bij Tonnekreek (zie kaartfragment 1) vinden we 4 aprillen die met een controle beloond worden. Let op de kleine rode lijnstukken onder de B van Buitendijk en linksonder de T van Tonnekreek, deze mogen niet in de routeconstructie opgenomen worden.

De lunch in de Standaert is prima verzorgd, de rallykroket smaakt heerlijk. In de middag wacht ons opnieuw een traject met rode lijnstukken. De opdracht is om de kortste route te construeren van pijl naar pijl, maar rijdend naar een even genummerde pijl mogen de wegen met rode lijnstukken niet bereden worden. In een herconstructie mogen deze ‘rode wegen’ wel bereden worden. Pim en Wim loodsen ons via Oudenbosch, Hoeven en Oud-Gastel in tweeëneenhalf uur terug naar de finish. Het is ondertussen onbetamelijk gaan regenen. De bijna 50 jaar oude ruitenwissers van de Alfa maken overuren. Even denken we dat de nieuwe rondweg bij Oudenbosch veel extra herconstructies zal veroorzaken, maar dit blijft beperkt tot 1 keercontrole. De pijlen 15, 16 en 17 (kaartfragment 2) liggen dichtbij elkaar en er ligt ook nog een ‘rode weg’. In deze puzzel zat niet alleen een fietspad verstopt, maar ook de alternatieve weg om het fietspad heen was verlegd. Meerdere valkuilen in één puzzel, goed gevonden door de uitzetters! Zoek in het kaartfragment ook zeker even naar de bijzondere straatnaam. Op weg naar pijl 20 zien we niet dat er water over de weg getekend is, een weg waar je (dus) geen gebruik van mag maken. Ook al was de straat ‘real life’ inmiddels ook aardig overstroomd door de heftige regenval... Een andere goede uitzettersvondst ook niet gezien: een rood lijnstuk ingetekend op een parallelweg met juist voor en achter het lijnstuk een onderbreking in de bermlijn. Zodat je via de hoofdweg het rode lijnstuk kunt omzeilen. Top!



Een opvallende uitslag in A-, B- en C-klasse, waarbij de winst naar familie-equipes is gegaan: in de A-klasse Verhulst-Verhulst, in de B-klasse Van der Kooij-Van der Kooij en in de C-klasse Koopmans-Koopmans. In de D-klasse wonnen Duijster-Dieltjes. De 78e Brabant Grensrit was een waardige kampioenschapsrit. Uitdagende puzzels, prachtige kaarten, duidelijke uitleg, lekkere lunch en een gezellige finishlocatie. En dat alles tegen een zeer schappelijke inschrijfprijs van € 80. Wat wil een mensch nog meer? Jawel er is nog iets: we willen graag een snelle uitslag. De inzet van de
Digitale Rekenkamer verliep nog niet zo vlot zoals iedereen zou wensen. Hier is nog wat werk te verrichten. Dat zal ongetwijfeld goed komen. Pim, Wim en alle anderen heel erg bedankt voor deze 78e BGR! Op naar de 79e Brabant Grensrit in november 2024!

Jan Erik Smit & René Hartman
B-klasse, startnummer 21

21 Oktober "DPR 8:30 uur Hollandscheveld" staat er in de gezamenlijke agenda. Dus op tijd eruit, ontbijten, even met het hondje wandelen en op weg naar Hollandscheveld. Voor ons gelukkig maar een klein half uurtje rijden. Onderweg probeer ik als navigator altijd even extra van de omgeving te genieten. Want daar kom ik straks niet meer aan toe.

Voor de start bijkletsen met een aantal bekenden. Altijd leuk om elkaar weer te zien en te spreken. We starten in de Tourklasse. Harry wil altijd graag in de Sportklasse meedoen. Maar dat wil ik liever niet. Moet ook nog een beetje leuk blijven. Zonder bolle ruiten in de auto, omdat we te veel moeten haasten. We mogen het boek al iets eerder ophalen en ik ga vast in de auto zitten, om rustig het eerste deel in te tekenen. Eerste deel pijlen met barricades en direct een bulletin op het eerste kaartfragment. Even samen kijken hoe we moeten rijden.

9:16 uur mogen we starten. Al gauw komen we de A tegen. Altijd fijn die eerste letter op de controlekaart. Als we bij de eerste omleiding komen, rijden we vol vertrouwen de juiste route. Nou ja? Ik ga altijd twijfelen als er auto’s van andere kanten aan komen rijden. Doen we het echt wel goed? Harry roept dan altijd: "Ja joh dat zijn Sport -en Expert rijders, die moeten waarschijnlijk net anders rijden". OK, door dus.

Tweede kaartfragment rode, witte en groene stippen. Goed opletten dat we bij de groene niet te vroeg of te laat een letter noteren. Als navigator kijk ik aldoor op de kaart en heb weinig oog voor de omgeving. Af en toe rijden we ergens en zie ik een bekende naam op de kaart staan. Zoals nu. "Hé", zeg ik tegen Harry "We zitten vlak bij Borger, daar hebben we van de zomer gekampeerd met de kleinkinderen, dit is de weg naar het Boomkruinpad". En ja hoor daar staat het bordje. Ok, denk ik. Niet afdwalen naar de leuke vakantie, gefocust blijven.

“Over 350 meter haaks links.” Bij de Q-zone moet ik Harry herhaaldelijk manen om langzamer te rijden. Dat roep ik trouwens geregeld tijdens de rit: “Denk aan de snelheid!” Blijkbaar nodigt het rallyrijden uit om sneller te rijden. “Ik stop zo even.” zegt Harry. “Plaspauze”. Eigenlijk moet ik ook, maar geen bosjes, dus nog maar even ophouden.

Ingetekende lijn, goed opletten op kleine uitwasjes op de kaart. Yes! Daar staat de letter X verstopt achter een boom, goed opgelet. Uiteindelijk komen we iets te laat aan bij de lunch in Paterswolde. Precies een half uur om te lunchen, even bijkomen. En even navragen bij een collega navigator, hoe hij een bepaald stukje heeft geconstrueerd. Zelfde oplossing bedacht, dus vast goed. 2 letters gemist in het eerste stuk, dus toch beter opletten tweede deel.

Op naar het tweede deel, toch weer even inkomen en focussen. Het gaat lekker, ik kijk eens even om mij heen, zie een bordje Veenhuizen. Oh ja, daar zit het gevangenismuseum denk ik. Oei, blijven opletten Margreet, bijna een afslag gemist. Vlak voor Oosterwolde weet ik het even niet meer. “Zo min mogelijk rood rijden” is de opdracht. OK, dan linksaf en zo omrijden, denk ik. We zetten de auto aan de kant en kijken er samen naar. Harry is het met me eens, andere mogelijkheden zijn er niet, vinden wij. Helaas toch fout gedacht komen we na de rally te weten, Minder rood rijden is belangrijker dan iets langere route. Weer wat geleerd.

Volgende twee etappes gaan goed, alhoewel ik op de snelheid moet blijven hameren. Bij Dieverbrug zie ik dat er een viaduct is getekend, dus daar kunnen we niet af. Yes, het gaat goed, zeggen we tegen elkaar. Dan krijgen we nog een stuk grensbenadering, ik vind dat altijd erg leuk om te doen. We trappen bijna in de omrijdroute door de grens. We zien de S staan, maar na nog even opnieuw het reglement te lezen, zien we dat wij dat in de Tour niet mogen. Gelukkig de S nog niet op de controlekaart gezet.

In “Engeland” twijfel ik even over de gestippelde weg. "Ik denk dat we er niet door mogen", zeg ik. We pakken de legenda erbij. Klopt. Het is een weg “in ontwerp” dus gewoon rechtdoor. Vlak voor TC 6 nog een Q-zone. Denk erom Harry! Niet harder dan 30, nog steeds, en nog steeds… De laser gun heeft ons gelukkig niet kunnen pakken. Yes, gehaald, stempel bij de TC 6, we zijn gefinisht. Iets te laat, maar met een goed gevoel rijden we naar het restaurant.

Uiteindelijk zijn we 7^e geworden, helaas toch wat letters gemist en tijdsstraf. Tja. Het ligt dus niet altijd aan de navigator als je minder presteert. We kijken terug op een fijne dag, zonder bolle ruiten…

Harry (bestuurder) en Margreet (navigator) Colenbrander
Saab 99 (1976)

Wij, Giel en Sander, wonen al ons hele leven in Noord Holland. En tóch weten ze ons met De Woeste NoordWester (DWNW) naar wegen te leiden waar wij nog nooit geweest zijn. Dat is één van de redenen waarom wij zo enthousiast zijn over DWNW. Niet alleen kom je met DWNW op de prachtigste plekjes die Noord-Holland te bieden heeft. Oók krijg je zéér uitdagende navigatie opdrachten (voor 3 niveaus: Tour, Sport en Master) én wordt de oplettendheid van de chauffeur tot het uiterste gedwongen. De heilige drie-eenheid van chauffeur, navigator en auto moeten de hele dag scherp zijn en goed samenwerken.

Dit was de 4^e keer dat we meededen. De start van deze 15^e editie was in Spierdijk. Vanaf een uur of 11 begon het daar te gonzen met snorrende oldtimers, youngtimers en gespannen deelnemers. Altijd leuk al die bekenden weer te zien. Koffie, koek, praatje maken, op de valreep nog een broodje kroket eten en precies om 12:14 het routeboek voor de Sportklasse in handen gedrukt krijgen. Uit alle hoeken klinkt het: Doei, veel plezier, succes!

Daar gaan we. Maar wat is er met de tripmaster aan de hand, die deed het nog prima op de heenweg! Nu niks meer. Stroom eraf, stroom erop. Vastlopen, nog een keer. Sander, de navigator begint alvast met het intekenen van ‘de voorgenomen route’ voor de eerste kaart. Een ‘pijlen kortste route’-systeem. Een bekend systeem, dus wat kan er fout gaan. Nou, een doorgetrokken bermlijntje bijvoorbeeld. Dat levert een fout-letter op. Of een verlegde brug, waarom werkt die tripmaster nou niet?!

Kaart 2, ‘pijlen kortste route én punten één na kortste route’. Een moeilijkheid in dit traject waren de afgesloten wegen rond Oudkarspel. Een omleiding in je omleiding op je ‘voorgenomen route’. En op het einde wéér een verlegde weg. Tripmaster, we hebben je écht nodig!!

Kaart 3 krijgen we uitgereikt bij een RC. Een kaartfragment uit 1961 van de Vereenigde Harger en Pettemerpolder. Wat een prachtig gebied. We rijden een special langs de vuurtoren, seinmast, de ‘e’ van ‘Vereenigde’. Maar hé, die aanwijzingen ‘van-naar’ staan er niet voor niets. Wij hadden er geen notie van. Veel te druk met het vertalen van de kaart naar de werkelijkheid. En op de tijd letten, want je moet binnen 30 minuten aan het einde van de kaart zijn. Geen stress zo’n BOGEY-TIME.

Het einde van traject 1 op kaart 4 brengt ons in Callantsoog waar we heerlijk gegeten hebben.

"Wat zijn we vroeg, Giel"
"Inderdaad, Sander"
"We hebben toch lekker rustig gereden?"
"Ja, dan zullen we wel foutloos gereden zijn"

Die tripmaster, stekkertjes eruit, en er weer in. Vastloper. Sensor draad controleren. Voedingsdraad gaat goed. Alleen maar vastlopers. Maar we gaan keurig op tijd weer van start om 16:32 bij TC3. Voor de Masterklasse gold, die A staat daar alleen ter oriëntatie. Nergens stond dat je daar langs moest. Heerlijke instinker. Gelukkig deden wij de Sportklasse. De route brengt ons naar het altijd mooie Wieringen. Een tegenligger op de dijk doen wij af als ‘het zal wel een Tourklasse rijder zijn’. Nee, we hadden de lus andersom moeten rijden. Niet goed opgelet en een héél klein stukje van de pijl tegengesteld gereden. En dat wordt keihard afgestraft met foutletters.

Op kaart 7 wordt het even meters maken. Door de Wieringermeer, langs het Robbenoordbos en Dijkgatsbos een route ‘punten vrije route’. Hier hielp onze locatiekennis ons niet. Wij wisten op voorhand dat sommige wegen dood zouden lopen. Dit had invloed op onze ‘voorgenomen route’ en daarmee dus ook invloed op de omleidingen die we intekenden.

Onze lokale kennis moesten we helemaal overboord zetten bij kaart 8. Daar ligt toch geen ‘voetveer’?! Dat is toch geen ‘fietspad’?! Op zo’n moment verstand op 0 zetten en puur en alleen naar de kaart kijken. Niet nadenken en alleen de regels hanteren zoals ze bedoeld zijn.

Dan eindelijk ‘echt rally rijden’ met pacenotes. Daar gaan we! Maar als Sander te langzaam leest, en Giel te laat realiseert wat L3 betekent, dan ben je al rijdend snel honderden meters verder terwijl we na 90 meter al haaks links moesten. Dit was te herstellen. Maar de tripmaster gaf nog steeds geen afstanden, dus die moesten we gokken. Dat ging wel goed.

De zon gaat inmiddels al onder als we aan de laatste kaart beginnen. Over de schitterende Westfriese omringdijk richting Hoorn. De dijk nog even af en via een onverhard paadje weer de dijk op. Niet in de val van het eerste paadje trappen, de route gaat pas ná de bocht weer over de dijk. Dus de Y en niet de D noteren.

De laatste 2 van onze 4 consumptiemunten gaan op aan een welverdiend biertje in het tenniscentrum Hoorn. Vol spanning vertelt iedereen zijn of haar ervaringen van die dag. En dan is daar de uitslag. Helaas, door enkel klunzige fouten (vergeten de letters over te nemen op de controle kaart en tóch al de stempel zetten bijvoorbeeld) komen wij niet hoger dan de 14^e plek. Maar respect en gefeliciteerd iedereen die wél in de prijzen is gevallen. Knap hoor, wij proberen het volgend jaar gewoon weer. Dan rijden we wel foutloos. Toch?

Complimenten voor Sjaak Cornelissen en iedereen die deze schitterende dag mogelijk heeft gemaakt.

Giel Kruijer (bestuurder) en Sander Korver (navigator)
Citroën GS 1220 Club

Op woensdag 30 augustus 2023 vertrekken mijn vrouw Marianne en ik al vroeg richting de start van de SLS Classic 2023 op de Nürburgring. Eerst gaan we richting Den Haag met ons clubje, de Tuf Tuf-club. Een clubje dat bestaat uit leden met uiteenlopende merken, Volvo Amazone, Porsche 914 en onze Saab 99.

Regen en nog eens regen

Na koffie met een heerlijk gebakje vertrekken we, zoals ieder jaar, gezamenlijk rnaar Duitsland. We hebben besloten om een omweggetje te maken via Maastricht, om te lunchen bij restaurant Sofa aan de Maas. Helaas niet op hun heerlijke terras, want de regen komt inmiddels met bakken uit de lucht. Vanwege dezelfde regenbui besluiten we om de geplande route via leuke landelijke wegen naar de Ring niet te doen. In de pissende regen bereiken we via de snelweg, met gemiddeld slechts 60 km per uur, het circuit met zijn grote historie. We checken in in het hotel en hebben een kamer met prachtig zicht op het F1-circuit. Tegen 18.00 uur verzamelen alle equipes van de Tourklasse zich voor de openingsregularity op het F1-circuit.

Supergaaf

In tegenstelling tot 4 jaar geleden - toen reden we alleen een rondje om de pits - mochten we nu totaal 3 rondes rijden over dit supergave circuit. De target was een gemiddelde van 85 km/uur te halen. Geweldig, wat een ervaring! Meteen aan het einde van het rechte stuk, volgt de welbekende, scherpe bocht naar rechts. Deze was spiegelglad door de regen … en wat? Mijn Saabje brak zeer onverwacht van achter weg, maar gelukkig kon ik met flink wat tegensturen en vermogen op de voorwielen de auto goed op de baan houden. Helaas was bij ingang ronde 2 een code rood en moesten we van de baan en was deze enerverende ervaring zonder enig resultaat voorbij.

Vroeg naar bed

Na het diner in het racehistorisch museum (de moeite waard om te bekijken) gingen we vroeg naar bed. Wij moesten de volgende dag helaas pas om 10.30 uur starten. Jammer, maar het gaf wel mooi de gelegenheid om het grote veld van rally-oldtimers te bekijken en het geluid van ronkende motoren aan te horen. Precies op de starttijd vertrekken we voor onze ticht van 4 dagen. Met zoals bij ons gebruikelijk Marianne achter het stuur en ik als navigator. Deze ochtend beginnen we Pijlen-Kortste-Route door een prachtig gebied in de Eifel in Duitsland, gevolgd Bol-Pijl naar de koffiebreak. Tijdens de koffie de kaart verder intekenen en na 20 minuten rap weer verder met Pijlen-kortste-Route met barricades, mijn favoriete systeem. Daarna volgt een stuk Pijlen-Kortste-Route op 1:100.000 kaarten en een neutrale Bol-Pijl naar de lunch in restaurant Shillings, vlak bij de grens met Luxemburg.

Hij gaat lekker

Bij de lunch nog even opletten, niet de parkeerplaats op, maar eerst langs de eindstempel en de TC. De door ons ontdekte controles en stempels van de controlekaart invullen op de Redrive App die meteen een goede indruk geeft, hoe het deze ochtend is gegaan. Best goed, slechts 1 controle gemist en geen tijdsoverschrijding. Hij gaat lekker! We hadden hier vorig jaar bij de lunch een heerlijke Wiener Schnitzel, maar dit jaar we krijgen we een prima kipsalade, ook erg lekker!  Na 1 uur pauze weer op naar etappe 2!

We rijden vanmiddag op goede kaarten naar Luxemburg en beginnen de Kortste-Route met Pijlen en Kompaspunten. Wel even goed opletten bij het intekenen, dat we de punten waarvoor dat geldt, in de opgegeven richting aandoen of vertrekken, wederom erg leuk! We blijven vanmiddag in de Pijlen-Punten-Kortste -Route, soms afgewisseld met een stukje Bol-Pijl. De TC’s liggen op korte afstand van elkaar, dus goed opletten dat je geen tijd verliest. Ook de middag gaat heel goed, foutloos! Maar daar zijn er meer van. Maar na de borrel buiten bij het Alvisse Parc-hotel in Luxemburg staan we op een mooie 4^e plek. Dit wordt morgen weer ons best doen!

Op weg naar het volgende circuit

Na een goede nachtrust en ontbijt moeten we even wachten, maar we starten gelukkig 1 uur eerder als gisteren en rijden nu niet helemaal achteraan in het veld. Vandaag gaat de route van Luxemburg naar het prachtige circuit van Spa-Francorchamps, waar een borrel en diner staat gepland. We beginnen met het voor de SLS nieuwe systeem Pijlen-Gekleurde-Wegen. Het is de bedoeling zo min mogelijke gebruik te maken van gele en oranje wegen. Erg leuk, maar je miste snel wat. Ik kijk totaal over een gele weg heen, direct na de start, hier is de combi geel en witte weg korter over oranje gekleurd (groene route), dan de door ons gereden oranje route en missen we meteen letter A.

Het loopt wat minder…

Pijl 2 staat heel scherp getekend en er is even sprake van concentratieverlies. Wij nemen de eerste afslag van het driehoekje (dus niet scherp) en missen wij de letter C die op het einde van het driehoekje heeft gestaan.

Kort en goed: het loopt vandaag niet zo en we maken vanochtend totaal 4 fouten, dus een goede klassering is hiermee al om zeep geholpen. Maar we hebben we veel “fun” samen en daar gaat het uiteindelijk om. Na de lunch nemen we ons voor om er weer volledig voor te gaan en beginnen met een Ingetekende Lijn met Barricades. Goed opletten dat we de afslag voor de barricade eraf gaan en zo dicht mogelijk na de barricade weer de ingetekende lijn oppakken. Het gaat nu weer lekker en na wat afwisseling in de Pijlen-Punten-Kortste-Route en Pijlen-Punten-Een-Na-Kortste-Route koersen we door het prachtige Belgische land. Tot slot een stukje neutrale Bol-Pijl; we rijden richting het circuit, waar een paar weken daarvoor Max V. de grote winnaar was. Nu mogen wij helaas niet op het circuit rijden, maar de aanwezigheid is al prachtig, het ademt hier autosporthistorie. Het Paddock restaurant heeft een mooie view over het circuit, met name op het bekende stuk Eau Rouge. Net na aankomst rijden er nog een paar dikke BMW’s over de baan, prachtig wat een geluid!

Dagprijzen

Na een borrel en het diner gaan we richting het ons bekende Radisson Blu hotel midden in Spa. Daar recht tegenover ligt een prachtig gebouw, waarin een restaurant zit. Hier is een borrel georganiseerd met de analyse van de dag en worden de dagprijzen bekend gemaakt. Rond 23.00 uur arriveert ook de Expertklasse die een avondetappe hebben gereden. Hier leggen equipe Albert Boekel en Remco Luxenburg de basis voor hun totaal 5^e overwinning. Superknap!

Teveel wegomleggingen?

We gaan op tijd naar bed om morgen weer fris en fruitig aan de start te staan. We beginnen de dag met een wegomlegging van de route door wegwerkzaamheden, dat gebeurt in de hele rally diverse keren. Jammer, maar ook dat is rallyrijden. Het hoort er allemaal bij. We komen hierdoor helaas te laat bij TC 6-2 en meteen erna is een Regularity. Door tijdgebrek heb ik niet goed in kunnen tekenen, maar we moeten in 2 minuten starten. Heftige stress aan boord en we rijden totaal verkeerd. Er zit maar een ding op: terugrijden en de GTC te zoeken, want als we die missen kost het 300 strafpunten extra. We hebben geluk en vinden deze GTC snel en beperken de schade enigszins. Na Kompaspunten, Pijlen-Kortste-Route gaan we richting de koffie en daarna via Pijlen-Kortste -Route-Met-Barricades en een neutrale Bol-Pijl naar de tank en de lunch. Na het invullen van de app ben ik behoorlijk teleurgesteld in mijzelf, 4 fouten (400 strafpunten 80 seconden tijdstraf. Helaas het is niet anders, vanmiddag maar weer beter ons best doen!

Op naar Maastricht

De middag gaat gelukkig weer een stuk beter, via een combi van systemen rijden we een redelijk korte route naar Maastricht via Bol-Pijl, Pijlen-Kortste-Route, Ingetekende-Lijn, die soms blind is en soms over kaarten loopt. Helaas zie ik niet op tijd dat het blokje kaart op blad T7-11- en 12 herhaald wordt, waardoor we verkeerd rijden. Maar gelukkig voor ons was de equipe Eric en Barbara van Duren met hun Lacia Fulvia uit 1970 wel oplettend en konden wij hun goed volgen en uiteindelijk de goede weg op de kaart weer terugvinden. We hebben ze nadien hartelijk bedankt voor hun hulp!

Morgen van Eindhoven naar Scheveningen

Uiteindelijk komen we in Eindhoven bij het Pullman Hotel aan. Alles is goed gegaan vanmiddag, 1 fout gemaakt en maar 6 strafpunten op de Regularity. De organisatie van de Tulpenrally heet ons welkom in Eindhoven en trakteren alle deelnemers op een lekkere nieuwe haring met een glas oude jenever. Hartelijk dank daarvoor! We zakken door de gemaakte fouten ook deze dag weer verder terug in het klassement naar plek 22, helaas. Dan hadden we maar beter moet opletten! Na het diner gaan we op tijd slapen, voor de dag van morgen, alweer de laatste dag. Het doel vandaag is Scheveningen, waar de finish op de boulevard is.

Plek 20

Een leuke laatste ochtend met veel wisselende systemen, van Bol-Pijl, Pijlen-Kortste-Route, sommige met barricades en Kompaspunten-Kortste-Route met een paar leuke grappen erin, dus goed opletten bij intekenen. Helaas gaat na TC 8-4 bij Pijl met barricade behoorlijk fout, helaas het kleine weggetje net voor de barricade niet op tijd gezien en dus helemaal fout gereden! Daarna veel te lang rond gereden om uiteindelijk de beoogde controles te vinden, die er niet bleek te staan en dus zwaar over tijd bij de volgende TC, de koffiestop. Helaas dus 2 fouten en een forse tijdstraf, geen tijd voor koffie, gelijk weer door met het laatste stuk van de route, die uiteindelijk leidt naar Lage Zwaluwe, waar de lunch is. We hebben de middag maar 1 fout en 6 strafseconden op de Regularity. Nadien blijkt dat we het best goed hebben gedaan en stijgen in het klassement naar plek 20.

Saab’s

Het was weer een heel mooi evenement met prachtige routes, leuke systemen en een prima organisatie. Het aantal Saab’s zou de volgende keer wel wat meer mogen zijn. In de Expertklasse reed Jan Willem Klerkx samen met Jan Willem van Es met hun mooie grijze Saab 99 EMS. In de Sportklasse reden Lars van Lieshout en Wout van Schie met hun Saab 900 uit 1984, deelnemers van de 33 club. We hebben hen helaas niet persoonlijk gesproken.

Marianne Bijl (bestuurder) en Ferry Flinterman (navigator)
Saab 99 (1976)
20^e plaats Tourklasse SLS Classic 2023