1 Comment
Twee dagen rijden en genieten in de Grensstreek
Op vrijdagmiddag vertrekken wij richting Deurne, waar zaterdag de Rally van de Grensstreek van start gaat. De combi Rutte-de Jonge maakte de aanloop naar de rally spannend. Zou het vanwege de coronamaatregelen wel doorgaan? Gelukkig kregen we de bevestiging dat dit met een geldige QR-code het geval was. De start zou alleen een uurtje eerder zijn, maar dat mag de pret niet drukken.
In Zaltbommel maakten we onze eerste stop om heerlijk te dineren met onze rallyvrienden Jacqueline Zuiderwijk en Jürgen Donders. Tegen 21 uur arriveerden wij in het Fletcher Kloosterhotel Willibrordhaeghe, zoals de naam al doet vermoeden een voormalig klooster. Er heerst bij aankomst ook een kloosterachtige rust. Logisch want het restaurant en de bar zijn op dat tijdstip vanwege Corona al gesloten. We drinken nog een drankje op de kamer en kunnen een goede nacht maken om de volgende ochtend uitgerust van start te gaan.
Zaterdag is de route uitgezet door meervoudig Grensstreek winnaar Fred Hak. 
We mogen 10 minuten voor onze starttijd het routeboek halen, zodat we het eerste traject rustig kunnen intekenen. Dat is altijd prettig. Wij beginnen om 09.06 uur met Pijlen Kortste route en hadden 30 seconden later al alerter moeten zijn. Op de kaart staat bij TC1 een cirkel 
die aangeeft dat de kaartsituatie kan afwijken van de werkelijkheid. Daardoor zijn we in slaap gesust en rijden nietsvermoedend de doorgaande (niet kaart)weg en missen de letter Z.
Gelukkig merken we wél dat de aansluiting naar pijl 1 niet te rijden is en dat we een omrijroute moeten construeren waarbij we de letters A, D en F ophalen (zie afbeelding links). Binnen 10 minuten na de start is er niemand in de Expertklasse meer foutloos!
Het viaduct onder pijl 4 loopt in werkelijkheid met een bocht naar links en staat zo niet op de kaart, dus ook daar moeten we omrijden. Altijd fijn om de beloning in de vorm van een letter te vinden. We denken een verlegde weg te zien in pijl 5, maar rijden helaas voor de kat z’n staart een omrijroute. We komen toch nog net op tijd bij de TC. Ik had gezien dat etappe 2 een regularity bevatte, die ik gelukkig al ingetekend had. Alleen de route direct na TC1 had ik verkeerd ingetekend, waardoor we een omrijroute missen. Bij de regularity is het goed opletten dat je wegen slechts in één richting rijdt. Het gaat lekker en we blijken slechts 6 strafseconden te hebben.
Traject 3 bestaat uit een grensbenadering waar het goed opletten is op kleine driehoekjes en wegen heel vlak langs de grenslijn. We moesten af en toe even zoeken, maar al met al was dit traject prima te doen.
Daarna volgt een traject met Pijlen Kortste Route met Barricades. Bij pijl 5 zien we ‘licht’ vlak voor de barricade, dus we rijden de pijl tot aan de barricade en willen links, links om de route na de barricade op te pakken. De eerste weg links kunnen we niet in omdat er wegwerkzaamheden zijn.
Dus even omrijden en gelukkig kunnen we verderop de route wel oppakken. Maar aan het einde van de weg stuiten we op een rood wit (tijdelijk) hek, waarvoor ook nog eens een auto midden op de weg geparkeerd staat. Equipe Eijffinger/Drost staat daar ook te dubben. Peter stapt uit en schuift het hek weg, zodat we erlangs kunnen. Een nuttige actie waar de equipes achter ons ook baat bij hebben. Inmiddels was ons wel duidelijk dat dit niet de bedoeling was van de uitzetter en het kost ons helaas veel tijd. Achteraf bleek dat het barricadestreepje iets te dun op de kaart was gezet. Er had dus geen ‘licht’ had moeten zijn. De tijdstraf op dit traject wordt geneutraliseerd. Bij de lunch blijkt dat we de ochtend meer dan prima doorstaan hebben, want we staan eerste. En dat met 1 op 100 ANWB- kaarten, die ons (of eigenlijk mij) niet zo goed liggen. De lunch is slechts een half uur en voor ons nog korter door de verloren tijd, maar gelukkig kunnen we toch met een goed gevulde maag aan de middag beginnen.
We rijden het systeem Punten Vrije Route. Bij punt 4 noteren we de F, terwijl we weten dat deze niet op de goede plaats staat. We zoeken nog door (net niet ver genoeg) en concluderen dat de F verkeerd is weggezet. In de RvdG zitten immers geen foutletters. Dat was niet zo slim bedacht, want het bleek een letter voor een andere klasse te zijn. De M die iets verder wél op de juiste plaats staat, missen we helaas. Geen straf voor de foute, maar wel voor de gemiste letter. Het is bij dit systeem toch vaak lastig het juiste plekje van het punt te vinden, dus dit traject verspillen we tijd en die is duur in deze rally. Vijf minuten tijd staat gelijk aan 1 letter.
Van TC6 naar TC 7 weer een grensbenadering, waar we vol in de brugconstructie tuinen (zie uitleg hiernaast). Je moet het weer een keer fout doen om eraan te denken. Jürgen Donders heeft hierover een uitgebreid artikel geschreven in het laatste DHRC-magazine. De moeite waard om te lezen.
Je moet tot het bittere eind scherp zijn, want uitzetter Fred Hak had nog een mooie val bedacht als uitsmijter van dag 1 (zie afbeelding rechts). 
Je wilt bij de rotonde schuin rechts richting de parking van het hotel, maar deze weg is er niet. Als je vervolgens op de parking komt, zie je de laatste stempel hangen (roze stipje). Als je het opname punt juist bedacht hebt (blauwe stipje) dan moet je dus een extra rondje over de parking rijden. Wie dacht slim te zijn en het stempel twee keer te zetten, kwam bedrogen uit. Als je het rondje keurig rijdt, kom je namelijk ook nog de letter Z tegen. Je moet dus eindigen met F, Z, F.
Het welverdiende biertje en wijntje smaakt goed en de rekenkamer levert vlot de tussenstanden. We staan (zeer naar tevredenheid) tweede na Zuiderwijk/Donders en voor Eijffinger/Drost. In de Sportklasse leiden Kok/Kooi en in de Tourklasse Hamburg/vd Heijden.
Na het gezellige en prima verzorgde diner gaat iedereen om 20 uur naar de kamer, zodat er een goede nachtrust gepakt kan worden voor dag 2.
Dag 2 is van de hand van uitzetter Eric Klunder. Wederom mogen we het routeboek 10 minuten eerder halen en we hebben ook nog eens een neutrale Bol-Pijl van 40 minuten. De navigatoren hebben dus rustig de tijd om de komende trajecten in te tekenen. We beginnen wederom op een 1 op 100 ANWB-kaart. Bij pijl 4 ontdekken we een verlegde weg, waarbij we in eerste instantie een verkeerde omrijroute construeren. Gauw terug om de juiste te rijden en we noteren tevreden de U met de boodschap HK DMP5. Echter als je de kortste route naar pijl 5 construeert, moet je wel zien dat je een stukje tegengesteld rijdt. Daar stinken wij in. Vlak voor TC11 moet je nog even een stukje route ophalen, maar ik zie daar wegen die geel/wit gekleurd zijn en die staan niet in de legenda. Maar gele wegen en witte wegen mag je wèl berijden, dus geel/witte ook. We schakelen over op de niet al te gedetailleerde Belgische 1 op 100 NGI-kaarten die zijn opgeblazen naar 1 op 50. De volgende twee trajecten leveren niet al te veel problemen op, behalve dat we op een N-weg bijna de P missen en even later op een andere N-weg de W helemaal missen. Je verwacht daar eigenlijk ook geen letters. Gelukkig blijkt de W net in het traject Punten Vrije Route te staan, dus daar mazzelen we bij. We komen keurig op tijd bij de lunch aan, een prima salade en warm buffet.
De eerste drie pijlen na de lunch zijn een soort overgangsroute. Bij pijl 4 is het echter goed opletten. Daar moet je de doorgaande weg niet volgen, maar een bospad pakken. We vinden daar geen letter. Da’s raar, dus nog een keer rijden. Dan zien we (nauwelijks zichtbaar in het hoge gras) de letter A. Er zijn nog een paar wegverleggingen, die we niet allemaal herkennen. Het blijft ook lastig om twee dagen lang steeds scherp te blijven, op tijd te nullen en goed te meten. Oefening baart kunst, hopen we! De laatste kaart is weer 1 op 100 ANWB met Pijlen Kortste route met Barricades. Om barricade 1 te omzeilen, bedenken we een route waarbij we een flink stuk aan de andere kant van de snelweg moeten rijden. Hopen dat we dit goed gezien hebben, anders moeten we een eind terug. Gelukkig worden we beloond met twee letters. Op pijl 5 moet je niet met de weg meerijden, maar rechtdoor een onverharde weg volgen. Hier staat de letter P, die aan de linkerkant van de weg stond en in het hoge gras. Het is niet altijd makkelijk om een goede plek te vinden om een letter op te hangen, maar bij deze rally was er echt een aantal letters die duidelijker opgehangen hadden kunnen. Als je een langsrijder mist is dat natuurlijk reuze jammer, want je krijgt dan strafpunten, terwijl je wel de juiste route hebt gereden. Dat is het enige kritiekpuntje dat wij over deze verder geweldige rally hebben. Rond 16 uur zetten we het laatste stempel van de dag, dus we zijn op tijd en voor het donker binnen.
De rekenkamer verwerkt alle gegevens vlot, zodat de definitieve uitslag redelijk snel bekend is (zie elders op deze site). De winnaars van de Tourklasse zijn Arie van Hamburg en Hans van der Heijden, van de Sporklasse Marie-José Hermans en Jeroen Pepplinkhuizen en de Expertklasse wordt gewonnen door Jacqueline Zuiderwijk en Jürgen Donders.
Wij zijn zeer tevreden met onze 2e plaats, maar belangrijker: we hebben een heerlijk weekend gehad. De rally zat er goed in elkaar met leuke vallen, het tijdschema was ruim genoeg, waardoor racen niet nodig was en de route door de grensstreek was prachtig. Het zou terecht zijn als er volgend jaar meer equipes meedoen aan deze uitstekend uitgezette en georganiseerde rally. Dus tot (waarschijnlijk) 9 en 10 april 2022!
Brigit Römer
Foto's van Niko Bloemendal - Klik hier voor alle foto's van Niko, ook om te bestellen.